Ninjago: The Last Dark (Part 1)

<Nevra>

Śniłam. 

Wszystko było szare, a przede mną stało lustro. Odbita w nim ja była jakaś inna. Moje włosy były rozmierzwione, a ubranie zbroczone krwią. Wzrok był obłąkany, a w prawej ręce dzierżyłam nóż. Moje odbicie ruszyło na mnie i chciało mnie zadźgać...

Obudziłam się cała oblana zimnym potem. Te sny... Nawiedzają mnie do tej pory. Rozejrzałam się po pokoju który był oświetlony jedynie światłem księżyca. Jutro Halloween, a ja nie powinnam się tak zamartwiać. Ale mimo to...o spaniu nie było nawet mowy...

<Mizu>

-KTO DO JASNEJ ANIELKI WYŻARŁ WSZYSTKIE CUKSY?!

To trwało chyba już od czterech godzin. Próbowaliśmy się jakoś przygotować do dzisiejszego Halloween. Reszta Team'u była chyba nowicjuszami w obchodzie Halloween...

- A bo ja wiem... - Ace też jakoś był nieogarnięty. Usłyszeliśmy dzwonek do drzwi. 

- PIERWSZE DZIECI! NO I GDZIE CUKSY?! - byłam przejęta, bo czym jest niby Halloween bez cukierków?! Otworzyłam drzwi razem z Eleną i cukierkami które na szczęście odnaleźliśmy.

- Cukierek albo psikus. - zapiszczała grupka dzieci przebrana w cudaczne kostiumy. Wrzuciłam po cukierku każdemu do torby z uśmiechem. 

- Ładny kostium lisa psze Pani. - odparło jedno z dzieci po czym ruszyło za innymi. 

- To jest Tails Doll! Tails Doll! Ech...czy tak trudno rozpoznać?! - cała rozeźlona poszłam do reszty którzy byli już przygotowani do wyjścia. To znaczy że przebrani XD! Zaklaskałam w ręce zadowolona. 

- No dobra! Mamy godzinę na dojście do Mega Potwornego Parku Rozrywki...

- ...i mamy dzięki temu całą masę czasu. - mruknęła Ketsurui. Byłam trochę zła nie tylko dlatego że ona(jak i wszyscy w zasadzie)nie rozpoznała we mnie Tails'a Dolla, ale też dlatego że mi przerwała. 

- Mizu! Przestań tak się tym przejmować. - Nevra miała na sobie bardzo dziwny kostium. 

- A gdzie twój kostium?

- Idę jeszcze na grób mamy. Więc mogę się trochę spóźnić. - nie dość że nie odpowiedziała to jeszcze wyszła bez słowa. 

- Co ją nagle ugryzło? Jest taka...smutna. - Nessa jak zwykle MUSI wszystko wiedzieć. Nagle rozległ się głos Wu.

- Nevra zawsze przeżywa Święto Umarłych. Wtedy są i jej urodziny i rocznica śmierci jej mamy.

- To już wiem czemu Nevra nie lubi cukierków.

- Lepiej chodźmy. - mruknął Eric jak zwykle obojętnym tonem i z lampionem w dłoni. - Chyba nie chcemy się spóźnić.

<Nevra>

Byłam właśnie pod drzewem wiśni i zamiatałam grób mamy. Gdy odkurzyłam starą pękniętą tablicę grobową zauważyłam wybity napis.

             "Sakura Kasahara"

A tuż pod nim jeszcze inny.

            "Niech pamięć o niej   przetrwa na wieki"

Po moim poliku spłynęła jedna łza. Gdy skończyłam zamiatać na grobie ułożyłam świeże kwiaty i zapaliłam tradycyjny lampion który poleciał hen w niebo.

- Te kwiaty i lampion są dla Ciebie droga matko. Mam nadzieję że masz się dobrze gdziekolwiek teraz jesteś.

Przed my mi oczyma mignął cień. 

*************************

Jechałam pociągiem i byłam na skraju wyczerpania. Moje oczy samowolnie się zamykały. Usłyszałam jak pociąg staje więc udawałam że śpię. 

- Grrrrr....

Taki warkot właśnie usłyszałam. Otworzyłam oczy i ujrzałam okropnego potwora. Nie czułam jednak strachu. Zobaczyłam że potwór wychodzi z pojazdu. Pobiegłam za nim. Wiatr targał moimi długimi włosami. W moich żyłach zamiast krwi płynęła adrenalina. Cały świat był teraz w czerwieni. Potwór ruszał do Mega Potwornego Parku Rozrywki. A tam są wszyscy z Ninja Team'u. Nie dobrze...

<Ace>